Todo llega a su fin...

Girona, 24 graden

Hola,

Bijna 5000 km en 2 lekke banden verder, zijn we bijna aan het einde van ons rondje Spanje. Tegen beter weten in toch weer teveel gepland in te korte (!) tijd. Mooi lesje voor de volgende keer!

Vorige week donderdag zijn we op weg gegaan in de richting van Valencia. Dwars door Andalusië met zijn schitterende olijfbomen. Andalusië blijft toch onze favoriete streek om door heen te rijden en te verblijven. Veel moois en erg gezellig. Je voelt je ook overal zo welkom, waar je ook naar toe gaat. Erg prettig.

Maar goed, donderdag dus op weg. We hebben overnacht in Albacete, een provinciehoofdstad ten westen van Valencia. Het lag niet in de planning om daar iets te bezichtigen. Maar na aankomst in het hotel, het was inmiddels al een uur of 7, zijn we toch even een ommetje gaan maken in de stad. Wat een onverwacht genoegen: wij kwamen na wat omzwervingen terecht in een park. Een en al gezelligheid daar: het leven speelt zich duidelijk op straat af. Hele families in het park, het leek wel alsof iedereen gewoon blij was. Wat een verschil met Portugal... Lekker een poosje op een terrasje gezeten en genoten.

Vrijdag vroeg in de middag kwamen we aan in Valencia. Dat was even wennen: de manier van autorijden komt in de buurt van Parijs en Lissabon. Lijnen op straat tellen niet, alleen het recht van de sterkste. Als jij de ruimte voor je niet neemt, neemt een ander die wel. Liesbeth vond het maar niets, vooral het rijden op de rotondes, een uitdaging op zich.

Zaterdag hebben we ons laten vervoeren door de toeristenbus. Ideaal,om de stad in vogelvlucht te zien. Midden in het centrum uitgestapt en daar gewandeld, terrasje, gewandeld, enz. Ook nog e.e.a. bezocht waaronder de kathedraal. Erg mooi en indrukwekkend. Wij hadden het geluk dat er een bruiloft voltrokken ging worden in de kapel behorend bij de kathedraal. Deze bijgewoond, ook dat was weer een mooie ervaring. Alleen al hoe de mensen er gekleed uitzien. Wat zijn wij dan stijve harken... Oké, ik praat voor mezelf. Aan het eind van de dag lekker uit eten op een van de vele terrasjes en het uitgezweette vocht aangevuld met mojitos.

Zondag zijn we vroeg op pad gegaan om de hitte voor te zijn. Ik weet niet hoeveel we gelopen hebben maar het was veel. Wat een leuke stad. Een van de vele leuke dingen vonden wij bijvoorbeeld de tuin die dwars door de stad loopt. Dit was tot voor 1957 een rivier. Omdat deze vaak overstroomde heeft de regering besloten de rivier om te leiden en de drooggevallen rivier om te vormen tot tuin / park. Heel mooi aangelegd en veel mensen die er vertoeven.

Uiteraard waren de winkelstraten onderdeel van het programma, want het kan toch niet zo zijn dat Liesbeth zonder tas of schoenen thuis zou komen. Wij hebben beiden iets voor onze gading gevonden. Het leuke is dat kleding en schoenen in Spanje minsten 30% goedkoper zijn dan bij ons.

Vanmorgen uit Valencia vertrokken en vandaag dan in Girona onze laatste stop in Spanje. We zitten nu lekker aan de Sangría, die Mojitos vallen een beetje zwaar....

Zoals het er nu naar uit ziet zijn wij donderdag weer thuis.
Dit is mijn laatste verhaaltje, bedankt voor jullie reacties!

Saludos
Liesbeth y don José