dag 28, Stockton Delta
Door: Jos
Blijf op de hoogte en volg Jos & Liesbeth
12 Februari 2006 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Met het vertrek uit het prachtige Yosemite bekruipt bij ons het gevoel dat we aan het eind van een prachtige trip aan het komen zijn. Het is nu zaterdag, maandagochtend moet de camper schoon en wel ingeleverd worden.
Nog stilletjes, onder de indruk van al het moois, kwamen we al vroeg aan in de Stockton delta, onder de rook van San Francisco. Het is hier een heel groot terrein, plek voor bijna 400 campers. Daarbij ook een jachthaven van Amerikaanse afmetingen. Dit geldt ook voor de bootjes.
Hier in Californië is het toch wel beduidend anders dan in de andere staten die wij doorkruist hebben: het is hier allemaal meer verzorgd, de mensen zijn wat meer op zich zelf, in het verkeer wat agressiever, vergeleken bij ons nog steeds heel sociaal, en meer contrast tussen arm en rijk. Het grappige is dat als je door een woonwijk rijdt, de armen wel gewoon tussen de rijken wonen. Het ene huis is een paleisje, net zo makkelijk is het bij de buurman een bende met een aantal verroeste auto's in de tuin.
Op de Campgrounds speelt het leven zich doorgaans buiten af. Op elke plek staat bijvoorbeeld een standaard bbq. En de doorsnee Amerikaan vindt niets zo gezellig en interessant om in gezelschap van veel mensen te zijn. Het is dat als wij op campground aankwamen het al koud is en daardoor weinig mensen ontmoetten, maar de mensen die wij tegenkwamen begonnen haast altijd een praatje.
Wat ze allemaal wel gemeen hebben is dat vooral de buitenkant belangrijk is. Echt is absoluut niet belangrijk. Of het nu om siliconen kipfilets gaat of om plastic groen, maakt niet uit. Als het maar vol is en er fris uit ziet.
Ook zijn ze erg bang. Volgens mij komen die afschuwelijke protocollen hier vandaan: als iets op een bepaalde manier moet, dan doen ze dat gewoon. Zoals stoppen bij een stop-bord waarbij je van afstand kan zien dat er niets aankomt: ze stoppen beslist. Ook houden ze zich op de km. nauwkeurig aan de max. snelheid. Behalve de truckers dan. Maar wat ze ook allemaal hebben, zelfs die mensen waar je bij ons met een bochtje omheen zou lopen: ze zijn allemaal vriendelijk en hulpvaardig.
Service hebben ze duidelijk hier uitgevonden. Voorbeeld: in het KOA boekje, een soort anwb boekje met, zeg maar campings, staat beschreven dat de campground hier, waar wij nu zitten, draadloos internet zou hebben. Niets van dat al. Zelfs niet met een draadje. Nadat ik meldde teleurgesteld te zijn, kwam een medewerkster me melden waar ik, weliswaar 10 km verderop, gratis draadloos kon internetten. Zoekt ze toch zo maar even voor ons uit.
We hebben vandaag voor 't laatst zelf gekookt. morgen gaan we naar een plaatsje even ten noorden van San Francisco: Petaluma. Daar gaan we de camper soppen en alles inpakken. Vandaar uit is het nog maar een kippe-eindje naar het inleverstation Oakland: zo'n 150 km!
-
12 Februari 2006 - 22:36
Marc:
Bij elke weemoed is het goed weer eens je eigen verhalen terug te lezen, aangevuld met de vele foto's. Zo is thuis net weer vakantie. Tja aan alles komt een einde.
Een goede, veilige reis terug! -
12 Februari 2006 - 23:29
Ronald:
Zelfs ik kan droevig worden bij het idee dat het einde in zicht is. Geen leuke verhaaltjes meer, of ga je vertellen van je reisjes op de ic en bouman?
veel plezier nog, ronald.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley