dag 26, Yosemite en Sequoia

-1 tot +30 C, onder een heerlijk zonnetje

Elke keer als ik iets wil schrijven over de Amerikanen en hun eigenaardigheden, bedenk ik dat ik ook nog zo veel andere dingen wil schrijven. Soms begint een dag als alle anderen: vroeg op, vrolijk toegelachen door een stralend ochtendzonnetje en snel vertrekken. Tot zover nog voorspelbaar.

Maar dan: we hadden bedacht om naar het Yosemite Park te gaan. Omdat het Sequoia Nat. Park min of meer op de route lag hebben we besloten om dit in de route op te nemen. En dat hebben we geweten.
Het begon alleraardigst: we kwamen midden in een sinaasappelboomgaard terecht. Ze waren rijp voor de pluk dus daad bij het woord gevoegd. Ze waren ook erg lekker, zoet. Omdat het park niet in de Tomtom in te voeren is, dacht ik slim te zijn en nam een dorpje daar in de buurt. Daar begon de ellende: In het Sequoia ligt de hoogste berg van de USA en daar zijn wij dus ook achter gekomen. Na 2 uur lang klimmen over hele smalle bergweggetjes, waarbij Liesbeth met het zweet in d'r handen mij niet vrolijk aankeek waren we boven. In de sneeuw. Het was daar héél mooi!...
kijk: http://www.nps.gov/seki/

Dit verassende uitstapje met grootse vergezichten, vooral naar beneden aan de kant van Liesbeth, heeft veel tijd gekost. Dus snel koers gezet naar het Yosemite en de dikste bomen voor deze keer links laten liggen. Deze reis is vlotjes verlopen. Het is erg gezellig rijden door Californië. Veel fruitbomen onderweg die in de bloesem staan, prachtig. Het is hier ook erg groen. Het lijkt wel of de lente hier al is aangevangen. We zagen ook veel jonge beestjes onderweg, met name kalfjes. Ook andere dieren grazend over de groene bergweides zoals paarden, ezels, koeien en hier en daar geiten kwamen we tegen.

Nabij het Yosemite hebben wij een plekje gereserveerd op ong. 50 km van het park, midden in de bergen. Het is hier prachtig, een en al bos en ver van de bewoonde wereld. Liesbeth heeft nieuwe tijdschriften gekocht, heeft ze nieuwe afleiding. Maar het blijft net een poes: met regelmaat zie ik d'r oren spitsen, waakzaam als ze is. Als het onbekende geluid maar niet van een beer is...