dag 1, Nashville Tennessee

Lichtbewolkt, 3 C.

Na een lange reis zijn we dan eindelijk op plaats van bestemming aangekomen. Kijk op http://www.millenniumhotels.com/MCIL.nsf/LU_HOTELDOC/121$$HotelDescription . Ketsversleten zijn we zaterdagavond (!) om 21.30 op bed geploft om vervolgens vanmorgen om 6.45 te ontwaken. Zoals alles hier geloof ik, stond ook het ontbijt in het teken van groot en veel. Het eten was heerlijk en de service formidabel.

We keken onze ogen uit naar de mensen die je hier tegenkomt. Werkelijk in alle soorten maten en de ene nog bijzonderder uitgedost dan de ander. Leeftijd speelt hier geen rol.

Volgens mij was er hier een soort miss barbieverkiezing gaande: meisjes vanaf ong. 5 tot 15 jaar liepen er zo uitgedost bij dat je bijna zou denken dat ze daar een dagtaak aan hebben gehad om dit voor elkaar te krijgen. Het motto was duidelijk zien en gezien worden. Echt is niet belangrijk. Sterker nog: al die meiden hadden naar eigen goeddunken iets toegevoegd, het neppe droop er vanaf. Maar glimmen dat ze deden....

Na het ontbijt verder gegaan met slapen en om 13.30 weer opgestaan. Na een lekker badje zijn we naar beneden gegaan om te vetrekken naar de “Country Music Hall of Fame”. Daar aangekomen was er geen sterveling te zien. Op advies van onze hoogbejaarde taxidriver zijn we doorgereden naar het Gaylord Opryland Hotel.

Wat we daar zagen was werkelijk fantastisch: een soort reuze atrium, subtropische klimaat en onder het glazen dak verschillende gebouwen die honderden hotelkamers (2881) herbergen, vele winkeltjes en restaurantjes, een rivier incl. rondvaartboot: kortom te veel om op te noemen. Kijk zelf maar op http://www.gaylordhotels.com/gaylordopryland/tour/

Naar daar heerlijk geluncht te hebben zijn we door het complex gewandeld, zie foto's en zijn vervolgens lopend vertrokken naar de “Opry Mills” Ook hier weer groot, groter grootst. Het begint al met de parkeerplaats: Met die grote slagschepen van auto's heb je wel een passend parkeerdek nodig. Binnen in het boodschappenparadijs anex entertainmentcenter keken we onze ogen uit. Alles glimmend, blinkend en flikkerend. En kraakhelder, je ziet geen vuiltje op de grond. Voor je het weet is alles weer schoongemaakt. http://www.oprymills.com
Na wat rondgelopen te hebben kwamen we in een boekhandel terecht van Barnes & Noble. Zeg maar de Donner van de USA. Heel leuk: ze hebben daar een leuk koffiehoekje alwaar je je uitgekozen boeken of tijdschriften gezellig kan lezen om ze vervolgens weer terug te zetten. Dit is een goed gebruik hier. Hele gezinnen komen hier binnen en zitten op hun gemak te lezen. En alles wordt weer netjes terug gezet. Om 19.00 uur ging de zaak sluiten en zijn wij ook vertrokken. Bij de uitgang aangekomen kwamen we achter een typisch verschijnsel: iedereen heeft hier een auto. Met andere woorden noch openbaar vervoer noch een taxi te bekennen. De telefoon bood uitkomst.

Na de boekwinkel zijn we vertrokken richting “downtown” om de naar het centrum van de countrymuziek te gaan. De straten waren wat uitgestorven, maar toch even rond gelopen. Ik vond het een beetje tegenvallen: het is maar één straat met muziek. We zijn bij 1 zaak naar binnen gegaan waar een bandje countrymuziek speelde. Dit was een schot in de roos: het was hier geweldig. Kijk op http://www.legendscorner.com De muziek, de gemoedelijke mensen (dansen), heel gezellig. Na afloop met een taxi naar “huis” en als klap op de vuurpijl: komen we in een “disco party cab” terecht: helemaal vol met knipperende lichten en een muziekinstallatie waar menig discotheek jaloers op zal zijn. Na 10 minuten waren we moe maar voldaan weer op onze kamer.