dag 22, het licht in de woestijn

Weinig wolk, heel veel wind onderweg, 21 C

Vanmorgen rap op pad gegaan om zoveel mogelijk te zien vandaag van het glitterende Las Vegas. Het is een lange weg door de woestijn met op de achtergrond een bergketen. De achtergrond werd opeens voorgrond en wij daar dus overheen. Dit leverde weer prachtige plaatjes op! Er stond veel wind wat het rijden er niet gemakkelijker op maakte.

Opeens was daar de aankondiging voor een roadblock, een politiecontrole. Ik, zo naïef als ik kan zijn, dacht dat dit te maken had met de wind en het rijden over de Hooverdam, waar wij inmiddels bijna waren. Nee dus, het was een controle gericht op terrorisme! De camper werd eerst van buiten en later van binnen gecheckt en in orde bevonden!

De Hooverdam is een grote jongen waar, afgaande op de vele hoogspanningskabels die er vandaan komen, geheel west USA op draait.

Inmiddels in Nevada aangekomen en de klok weer een uurtje vroeger gezet. Daar, na nog zo'n 40 km rijden, dook uit het niets opeens Las Vegas op. Allemachtig wat een grote stad is dat. Veel groter dan dat ik verwacht had. Vlak bij de stad viel het me op dat er langs de weg een mooi stuk grasland lag. Bleek het een golfbaan te zijn! Dus Michel, dan weet je dat... De rest van het gras was duidelijk minder groen, zeg maar dor.

Op groot verzoek van Liesbeth, die inmiddels toch wel behoorlijk opgewonden was geraakt, direct door naar de outlet-store. Helaas was het niet mogelijk de wagen daar in de buurt te parkeren dus maar door naar de campground. Die bleek midden in de stad te liggen, 100 meter naast de strip. Dat is makkelijk, alleen wat lawaaierig.

Na de camper geparkeerd te hebben zijn we alsnog direct vertrokken naar de outlet. Dat is pas echt feest. Niet alleen omdat het pas 12.00 uur was en schitterend weer, maar het is heel mooi opgezet en een heel ruime sortering. Het zijn aparte winkeltjes die voornamelijk kleding verkopen, gelegen in een deels overdekte winkelstraat. De prijzen liggen ongeveer 40 tot 75% lager dan bij ons.
3 uur later was ik bijna potje los maar Liesbeth was helemaal in de gloria: we hebben dan ook mooie spulletjes gekocht. Voor mij ook, ik ben nog nooit zo makkelijk geslaagd met kleding kopen, hier hebben ze tenminste mijn maat in een ruime sortering!
Met een zojuist ook maar aangeschafte koffer met een taxi naar “huis”, spulletjes gedropt en met dezelfde taxi op naar de volgende bestemming: the Venetian. Dit is een gigantisch groot en vooral mooi hotel alwaar ze Venetië voor een deel hebben nagebouwd. Inclusief kanaaltjes en gondels. Als je door het hotel loopt waan je je echt in Italië. Alles is in detail nagebouwd: marmeren vloeren, veel kunstwerken en een schitterend beschilderd plafond. En zo groot, dit is niet te beschrijven. Natuurlijk hebben we ons ook aan het gokken geslagen en na een uur spelen en $ 50,- armer zijn we verder gegaan.

We wilden nog meer zien, we schrijven inmiddels 17.30 u en gingen op weg naar het Bellagio hotel. Tenminste nadat we de uitgang gevonden hadden, in een van de vele parkeergarages terechtkwamen en daar ook de uitgang van hadden gevonden, kwamen we in de buurt van het hotel. We zagen de fonteinen op afstand al dansen in het licht.

Eenmaal daar aangekomen werden we ook hier overweldigd van al het pracht. Ongelooflijk, dat moet een paar duiten hebben gekost. Maar je hoeft geen medelijden te hebben: in elk van die grote hotels hebben ze honderden gokmachines, roulette enz. Als je ziet wat een geld daar in om gaat....
Wij gingen op zoek naar de fonteinen, die lagen in het voor het hotel in het nagebouwde Como meer. Na 10 minuten wachten, het was inmiddels al goed donker, werd ons geduld meer dan beloond. Wat een kunstwerk, hoe die fonteinen ritmisch op de Italiaanse muziek dansten gelardeerd met de mooiste kleuren. Ik kreeg er kippenvel van. En nu heb ik nog maar een fractie beschreven van al dat moois. Bijvoorbeeld dat je even verderop op de achtergrond een imitatie ziet staan van de eifeltoren. En alle gebouwen schitterend in het licht gezet.

Inmiddels 19.00 uur geweest en we wilden ook nog wel wat eten. Taxi gepakt en koers gezet naar het Hilton, alwaar Star Trek een permanente expositie heeft. In een van de zalen daar waan je je in het ruimteschip de Voyager en eet je in het restaurant gerechten uit de verste uithoeken van het heelal. Helaas hadden ze daar ook nog zo'n vreselijk conservatiefs apparaat staan met Amerikaanse afmetingen, TV genaamd, waar de superbowl op werd uitgezonden. Dit ding stond zo hard en was zo prominent aanwezig dat we ons toebedeelde tafeltje geweigerd hebben en direct zijn vertrokken.

Opnieuw de taxi gepakt en vertrokken richting “downtown” naar het “oude” Vegas. Dit was een succes: op advies van de taxichauffeur naar een restaurant gegaan, Tony Roma's, waar ze lekkere ribbetjes hebben voor een schappelijke prijs. Dat bleek ook zo te zijn. Na ons een weg gebaand te hebben door alle gokspeeltjes kwamen we bij het restaurant en hebben daar heerlijk en gezellig gegeten.
Na het verlaten van het restaurant nog even door wat straatjes gelopen in downtown, dit was erg gezellig.

Om 22.00 waren we weer thuis, moe maar erg voldaan. Ik was zo moe dat ik m'n dagboek niet helemaal af heb gekregen, dit zit ik dus nu te doen. Dus sorry dat jullie even niets ontvangen hebben op de gebruikelijke tijd! Het is hier nu maandagmorgen 8.15 en de zon schijn vrolijk naar binnen. Ik ga dit zo versturen en dan gaan vertrekken we richting Death Valley, we houden van contrasten! Ik weet niet of ze daar internet hebben dus wie weet moeten jullie weer wachten op een nieuwe aflevering. Foto's komen later.