dag 20, de Grand Canyon

Zonovergoten, veel vliegtuigstrepen in de lucht, zelfs geen klein windje, 14 C


Wow, vandaag dus de Grand Day. Vannacht beiden weinig geslapen. Zou het door de opwinding komen? Hoe bedoel je grote mond....

Om 8.30 vertrokken na eerst nog ff een slokje getankt te hebben. Kort na vertrek merkte ik dat het scheurtje wat sinds eergisteren in de voorruit zit alsmaar groter wordt. Dit zat me niet lekker. Maar wat rustiger gereden en op de planning gezet voor als we weer terug zijn vandaag.

Onderweg werden we al verrast met prachtige uitzichten van de uitlopers van de Grand Canyon. We zijn op diverse plekken gestopt en keken onze ogen uit. De eerste grote uitloper is de “little Colorado” Dit was al schitterend. Onbegrijpelijk hoe zo iets kan bestaan. En dan die kleuren. Kijk zelf maar op de foto's. Maar hoe mooi de foto's ook zijn, in het echt is het veel mooier, grootser.

Na nog 50 km verder en 5 cm meer scheur in m'n voorruit, kwamen we aan bij het 7e wereldwonder. Hier werden we allebei toch wel ff stil. Er stond een uitkijktoren gebouwd m.b.v. de indianen, aan de rand van de Canyon. Daar bovenin nóg mooiere vergezichten. Ook was het stromen van de Colorado goed zichtbaar. Liesbeth was helemaal ontroerd!

We hebben de tijd genomen om rustig verder te rijden, dan kom je geregeld mooie uitkijkpunten tegen waar je dan foto's kan maken.

Maar.....die uitkijkpunten halen het natuurlijk niet bij een uitzicht uit de lucht, dus.....een helikoptervlucht geboekt. We zaten met z'n 5-en in de heli en hebben een vlucht gemaakt van een half uur. Dit is echt formidabel en een absolute “must”. Een groot nadeel is er wel: we hebben zoveel foto's gemaakt dat het een hele opgaaf wordt om een selectie te maken die we gaan plaatsen op ons dagboek. Liesbeth heeft zelfs onze oude camera te voorschijn gehaald om ook foto's te kunnen schieten. Gelukkig heb ik een paar dagen terug eindelijk de gebruiksaanwijzing gelezen van onze nieuwe camera (Canon powershot A 520) en zo ontdekt dat er een instelling op zit waarbij de kleuren van buitenopnames beter tot z'n recht komen. In de heli werkte dit niet: het glas van de heli was blauw gecoat.
Maar dit mocht onze pret niet drukken.

Na dit geweldige spektakel weer vertrokken en we waren nog erg stil onderweg. Wat een indrukken!

Na een half uur ff een tabakstop gemaakt en staan we prompt voor het “Neverland” van de Flinstones. Ondanks het grote contrast met ons eerdere bezoek van vandaag wilden we toch wel even binnen kijken. Voor $ 4,- pp mocht je het terrein op waar Fred, Barney, Wilma enz wonen. Ze hebben alles heel leuk neergezet, de huisjes incl. inrichting, de loopauto's enz. zie foto's.

Na een enerverende dag in Williams AZ aangekomen. Nog even gebeld met Cruise America en geregeld dat ze maandagmiddag de voorruit komen repareren. We zien wel. Ze hebben de garantie gegeven dat we er gewoon mee door kunnen rijden.

Ik ga nu met m'n dagboek aan de slag en zie wel tot hoe ver ik kom.