dag 4, Natchez Mississippi

de oudste nederzetting aan de Mississippi

Een en al zon, 18 C.

Vanmorgen werden we blij wakker door de zonnestralen die onder de gordijnen door kropen. Deze verwennerij kreeg nog een mooi vervolg toen we in de eetkamer aankwamen en ons ontbijt geserveerd stond. Zoiets moois heb ik nog nooit gezien: niet alleen het eten wat meer dan prettig was (waaronder 2 lokale gerechten) maar ook het servies, tafelzilver, 1 Chinese Delfsblauw geschilde koffiepot van 100 jaar oud en nog veel meer moois. Dit alles muzikaal gelardeerd met de opera “The Flying Dutchman” van Richard Wagner. Liesbeth was helemaal ontroerd. We voelden ons er ook een beetje verlegen onder, maar gelukkig ebde dit snel weg!

Na het ontbijt, waar we meer dan een uur van hebben genoten, zijn we het dorp gaan verkennen. Wat een prachtige mooie huizen kom je hier tegen. Ik had al gelezen dat Natchez een naslagwerk is over de wooncultuur in het zuiden vóór de burgeroorlog. Nu snap ik waarom. Alle huizen zijn heel sierlijk gebouwd, voornamelijk gemaakt van cipressenhout. Zie foto's.

Na de omzwervingen in het dorp zijn we lekker in het zonnetje op de waranda achter het huis gaan zitten. Kortom: we hebben het advies van Zr. Clivia opgevolgd en hebben een heerlijk dagje rust genomen.

Vanavond wachtte ons een nieuwe verassing: een pianoconcert voor ons 2-en door Joe, de eigenaar van dit huis. Dit was werkelijk formidabel. Joe, speelde stukken van Bach, Chopin, Schubert en Brahms. En dat onder het genot van een lekker flesje rode wijn, het kan slechter!
Na afloop nog een poosje na zitten praten, was erg gezellig. Omdat Liesbeth Joe zo'n lekker ding vindt (volgens ons een homo van de bovenste plank) hebben we maar besloten om nog een nachtje hier te blijven...